Editorial περιοδικού λογιστική prosvasis: τεύχος 422
Οδεύουμε προς το τέλος των φορολογικών δηλώσεων. Έχουν γραφτεί πολλά στο διαδίκτυο και σε εφημερίδες σχετικά με την αύξηση των φόρων και τις ανισότητες που υπάρχουν στη φορολογία, με βάση το νέο σύστημα. Νέο σύστημα που κατά τη γνώμη μας δοκιμάστηκε και απέτυχε, όχι μόνο για την λειτουργικότητά του αλλά και για τα αποτελέσματά του. Αποτελέσματα που θα δουν στις τσέπες και τους οικογενειακούς τους προϋπολογισμούς από 31/7 οι φορολογούμενοι.
Μην ξεχνάμε ότι από τις 31/7 και μετά οι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν:
– Φόρο εισοδήματος, τέλος επιτηδεύματος και φόρο πολυτελούς διαβίωσης σε τρεις δόσεις (31/7, 30/9 και 28/11).
– Φόρο ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) σε έξι δόσεις, κάθε τελευταία εργάσιμη ημέρα του μήνα και έως 31.12.2014.
– Τέλη κυκλοφορίας.
Μπορούμε να αναφέρουμε πολλές περιπτώσεις αδικιών που προκύπτουν από το νέο σύστημα, κάτι που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε σε άλλα μας σημειώματα.
Σήμερα θα θέλαμε να σας δώσουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα και να μιλήσουμε για την φορολογική ισότητα και το Σύνταγμα.
Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος:
«Άρθρο 4
Παράγραφος 1: Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
Παράγραφος 2: Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.»
Ο συνταγματικός νομοθέτης έρχεται να ειδικεύσει, στην παρ. 5 του ίδιου άρθρου, τις φορολογικές υποχρεώσεις των Ελλήνων και των Ελληνίδων, αναφέροντας ρητά ότι:
«Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.»
Ας μην επεκταθούμε εδώ για το πόσο ένας φορολογούμενος με ένα, δύο ή και παραπάνω παιδιά έχει την ίδια φοροδοτική ικανότητα με έναν άγαμο χωρίς παιδιά ή αν και μεταξύ των ίδιων των φορολογούμενων με παιδιά υπάρχει η ίδια φοροδοτική ικανότητα ή αυτή καθορίζεται ανάλογα με τα παιδιά και τις ανάγκες που έχουν.
Εμείς θα παραθέσουμε παραδείγματα που αφορούν τη σύγκριση ίδιων συνθηκών, ίδιων εισοδημάτων αλλά από διαφορετικές πηγές.
Μισθωτή εργασία και επιχειρηματική δραστηριότητα
(Έχοντας αφήσει στην άκρη παιδιά κ.λπ. που, φορολογικά, δεν παίζουν ρόλο στις εκπτώσεις ή στα βάρη).
Έστω λοιπόν ένα ζευγάρι που και οι δύο εργάζονται -σπάνιο για τις ημέρες μας-, ο σύζυγος έχει εισόδημα 19.138,14 ευρώ και η σύζυγος 15.738,96 ευρώ.
Για τις ανάγκες του παραδείγματος ο φόρος που έχει παρακρατηθεί σε κάθε περίπτωση είναι 2.110,39 ευρώ για τον σύζυγο και 1.362,57 ευρώ για την σύζυγο. Στις περιπτώσεις εισοδημάτων από μισθωτές υπηρεσίες, θεωρούμε ότι η έκτακτη εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 29 του Ν.3986/201 έχει εισπραχθεί και παρακρατηθεί πλήρως.
Φορολόγηση σαν μισθωτοί και οι δύο
Συνολικό εισόδημα: 34.877,10
Διαθέσιμο εισόδημα: 31.055,37
Φόροι και επιβαρύνσεις: 3.821,73 ή 10,95% του εισοδήματος
Στην περίπτωση μας δεν πληρώνει κανένας φόρος διότι ο φόρος έχει παρακρατηθεί από την επιχείρηση.
Για να μην πληρωθεί φόρος πρέπει να καταθέσουν 4.784,54 + 3.934,74 = 8.719,28 ευρώ αποδείξεις.
Φορολόγηση σαν μισθωτός ο σύζυγος και επιτηδευματίας η σύζυγος
Συνολικό εισόδημα: 34.877,10
Διαθέσιμο εισόδημα: 28.325,81
Φόροι και επιβαρύνσεις: 6.551,29 ή 18,78% του εισοδήματος
Στην περίπτωση αυτή παρατηρούμε ότι ο καταβλητέος φόρος της συζύγου, από μηδέν (0) εκτινάσσεται αμέσως στις 4.425,05 ευρώ, από τον πρόσθετο φόρο που έχει λόγω της διαφορετικής κλίμακας φορολόγησης.
Όπως παρατηρούμε στην περίπτωση που είναι μισθωτή, ο φόρος που αναλογεί είναι 1.362,57 ευρώ, αφού έχει φορολόγηση με 22% και την έκπτωση των 2.100,00 ευρώ, ενώ στην περίπτωση που δηλώνει επιτηδευματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας, ο φόρος υπολογίζεται με 26% από το πρώτο ευρώ και δεν έχει καμία έκπτωση από το φόρο. Η φορολογούμενη αυτή έχει ακόμη την προκαταβολή, την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης και βεβαίως το τέλος επιτηδεύματος.
Ο σύζυγός για να μην έχει το «πέναλτι» του 22% πρέπει να καταθέσει 4.784,54 αποδείξεις.
Φορολόγηση και οι δύο σαν επιτηδευματίες
Συνολικό εισόδημα: 34.877,10
Διαθέσιμο εισόδημα: 24.160,28
Φόροι και επιβαρύνσεις: 10.716,82 ή 30,72% του εισοδήματος
Θα μπορούσε να έχει και σαν τίτλο: «Ο θάνατος του εμποράκου» ή «Ο θάνατος του επιτηδευματία». Ο πίνακας δείχνει την «ισότητα» μεταξύ των φορολογουμένων. Από μηδέν (0) καταβλητέος φόρος σαν μισθωτοί, φτάσαμε στις 8.768,32 (οκτώ χιλιάδες επτακόσια εξήντα οκτώ ευρώ και τριάντα δύο λεπτά).
Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει ισότητα μεταξύ των Ελλήνων φορολογουμένων ούτε ισότητα στη φοροδοτική ικανότητα, μιας και με τα ίδια ακριβώς στοιχεία έχουμε διαφορετική φορολόγηση του ίδιου εισοδήματος.
Κατά τα άλλα ζητάμε από τον φορολογούμενο να είναι εντάξει απέναντι στο κράτος και από τους επιτηδευματίες να κάνουν επενδύσεις!!!!!!
Απ. Αλωνιάτης
